Biografía de Chema Madoz

                           CHEMA MADOZ

 Jose María Rodriguez Madoz (20/01/1958), mais ben coñecido como Chema Madoz é un fotografo español que cursou simultáneamente Historia da Arte na Complutense de Madrid. Foi sempre fillo único, e disfrutaba moito da sua soidade e xogaba solo, aunque tamen apreciaba a compaña das persoas. Algo destacable da súa nenez e que utilizaba a bandexa do forno como pupitre,é aí donde o inxenio do artista de transformar obxectos cotidianos o marcan e o seu inxenio convértese en parte do seu traballo que é recoñecido mundialmente.

Na súa xuventude, que é cando estaba a estudar o Grao de Historia da Arte, o fotógrafo adquiriu a súa 1ª cámara (de marca Olympus), e que tempo despois cambia por outra de marca Hasselblad que é a que actualmente o acompaña.

Por qué este simple home destacou neste campo? Pois ben, móstranos nos seus traballos fotográficos obxectos da vida cotiá fóra de contexto e auxiliándose da ilusión óptica, cambiando o seu uso orixinal e xoga co seu significado. O artista non está interesado no obxecto en sí, se non da idea que se poida desprender de el. As súas fotografías son verdadeiros poemas visuales, recurre á metáfora e á paradoxa, Ademais, para o fotógrafo traballar en blanco e negro é poñer unha distancia co tempo, porque non se pode identificar en que época se realizou o traballo, non se ve influenciado coa nova tecnoloxía.

Ademais, recibiu tres premios polos seus traballos fotográficos que é destacable o Premio Nacional de Fotografía de España. 

 

                                                        

"Sen título", 1994

                                                                                            

 

 

                          FOTO ESTILO MADOZ:                  

Adxunto foto da "imitación" do estilo de Chema Madoz realizada por min. Consiste nunha composición móbil-libro combinando ambos para crear unha concepción da lecutura de hoxe en día.     

Planos

PLANO CENITAL

PLANO PICADO

PLANO NORMAL

PLANO CONTRAPICADO 

PLANO NADIR

                          PLANO ABERRANTE

Retratos de estudio

 

Horas do día

 

Crónica Saída A Coruña

 O día 23 de febreiro fumos A Coruña e estivemos en dúas exposicións moi diferentes: na exposición de Peter Lindberg e na da Fundación da Banca. Se tivese que dicir cal foi a miña favorita diría que a primeira xa que era moito máis interesante para o meu gusto en canto a obra. Na primeira o que máis me gustoufoi
a sala na cal estaban eses cadros do prisioneiro, era unha sala con pouca luz o que lle aporta siniestrade as imaxes. Sen duda, esas imaxes transmitenme medo
e impoñeronme moito, os rasgos da cara e os xestos que fai son moi estraños e propios dun psicópata. Ao lado había un testamento escrito polo autor, escrito en inglés pero como foi con nós Isabel axudounos a traducir. As imaxes eran exaxeradamente realistas e sen ningún tipo de retoque ou photoshop.Quero resaltar unha cousa que tamén me encantou da primeira, foi a sala onde estaban as 3 pantallas enormes donde saían falando famosos, entre eles a miña actriz favorita Penélope Cruz. Agora paso a falar da exposición da Abanca, era un edificio que chamaba moito a atención cunha arquitectura moi moderna e cuns ascensores con vista a rúa. Sen duda o que me chamou a atención foi esa obra das bolboretas saíndo das botas negras, para min simbolizaban a liberdade do individuo saíndo dun espazo tan pequeno. A exposición de Lindberg está situada no porto mentres que a outra en plena rúa.

                       A COR    

DIARIO DA LUZ

Neste diario da luz, vou mostrar diferentes fotos nas cales se ven diferentes e interesantes cousas. A luz, as sombras e as texturas.

IMAXES DE TEXTURAS

IMAXES DE SOMBRAS: nestas imaxes as protagonistas son as sombras

 IMAXES DE LUZ: a protagonista nestas fotos é a luz

ELEMENTOS DA COMPOSICIÓN

 ELEMENTOS BÁSICOS

CENTRO DE ATENCIÓN

Poden ser varios os elementos que chamen a nosa atención.

PUNTO: pode ser calquera elemento que chame a nosa atención dentro da imaxe. 

Na seguinte imaxe, podemos observar que o centro de atención é a persoa que sube as escaleiras, ademais a súa vestimenta é de cor negra e destaca entre as cores vivas do resto da imaxe.

 

 

RECTAS: segundo onde estén situadas dividen ou dirixen a mirada.

Nesta imaxe as líneas rectas fan unha ilusión bastante estraña, xa que ao facerse dende arriba hacia abaixo dan unha sensación de continuidade. As rectas cobran bastante protagonismo pódendose ver nas escaleiras, e na barandilla.

FORMAS:

O que destaca é a forma do móbil capurando o que pode ser un 2º centro de atención.

UTENSILIOS DE DEBUXOS DA ÉPOCA

Velo traducente de Alberti:

Artilugio que permite dibujar cualquier imagen con la ayuda de dos cuadrículas, una situada en frente del pintor y la otra en el papel donde se va a dibujar. Mirando a través de un agujero veremos  el objeto a dibujar seccionado por cuadrados, los cuales trasladaremos al papel.

El Velo de Alberti fue inventado en el siglo XV por  el arquitecto, matemático y filósofo italiano Leon Battista Alberti. Alberti es considerado el primer teórico artístico del Renacimiento, interesado en la búsqueda de las reglas, tanto teóricas como prácticas, capaces de orientar el trabajo de los artistas. Algunos historiadores como Gisèle Freund, consideran este aparato uno de los principales antecedentes ideológicos de la aparición de la fotografía. Actualmente una técnica parecida se utiliza para pintar telones escenográficos de gran formato, el diseño original habrá sido seccionado con una cuadrícula, permitiéndonos trasladar cada cuadrado en el telón cuadriculado.     

 

 

 

 

                                                                     

IMAXES DO PASADO .VS. IMAXES ACTUAIS

A imaxe de arriba trátase dunha portada dun disco dun cantante moi famoso latinoamericano. Nesta imaxe pódese apreciar unha similitude a época renacentista, con uns tonos dorados e moi rechamantes. A colocación das rapazas é parecida a colocación dunha pintura tamén moi coñecida: "A escola de Atenas" de Rafael. No centro do cantante de dito disco colocado dunha forma moi normal e relaxada mentres que as demais modelos posan.

A IMAXE

QUÉ E UNHA IMAXE? COMO A DEFINIRÍAS?👀

Subxectivamente falando considero a imaxe como algo que se pode ver e que causa emocións en quen a visualiza.

Imaxe (en castelán "imagen") proviene del latín "imago" (retrato, copia, imitación). Imitación dunha figura real.

Explicación filosófica da imaxe según Platón:

Para Platón as imaxes son aos seres sensibles ao que estos son ás formas. A arte imitativa sustentase na semellanza que se ubica no polo oposto do real: as ideas. A imaxe é unha apariencia reduplicada, que suma a ilusión do simulacro.